CORE REBOOT
Ruhsal Yenilenme
We Are Innocent
SJÄLENS NYSTART
Det är viktigt att kunna vara självkritisk
PS: Under de senaste månaderna har jag fått möjlighet att på nära håll observera hur människor lever i ett buddhistiskt samhälle. Denna upplevelse har väckt mitt intresse för ämnet ”mänsklighetens öde”. Enligt buddhistisk lära är människans yttersta mål att frigöra sig från lidande och uppnå upplysning (nirvana) genom medvetenhet och egen ansträngning för att övervinna karma. Idag, under ett intensivt träningspass, hade jag en upplevelse som fick mig att reflektera ännu djupare. Jag fylldes av en enorm energi och lyckades lyfta 65 kilo i smal bänkpressgrepp hela tolv gånger utan svårighet. Mitt i denna stund slog tanken mig att mänskligheten behöver en ”andlig förnyelse” för att skapa en bättre framtid. Jag skrev ner dessa tankar direkt på gymmet för att kunna dela dem med er. Inom psykologin kallas detta fenomen för ”idéexplosion efter tankekoncentration”, en situation där mental fokus och fysisk aktivitet samverkar. Sådana ögonblick av insikt visar hur kropp och sinne kan arbeta i harmoni för att skapa nya perspektiv. Dessa stunder kan vara kraftfulla källor till motivation och vägleda oss mot djupare insikter om mening och mål. Min egen upplevelse bekräftar den djupa kopplingen mellan kropp och själ. Inom buddhismen betonas ofta hur medveten närvaro och inre arbete kan leda till insikter och förändring. Det jag upplevde under träningspasset påminner om ett ”fokusgenombrott”, där fysisk aktivitet och mental klarhet samspelar. Detta speglar buddhismens ideal om att övervinna lidande genom medvetenhet och egen ansträngning. I vår tid, där så många söker mening och balans i en hektisk vardag, känns tanken på ”andlig förnyelse” mer relevant än någonsin. Att dela dessa reflektioner är inte bara ett sätt att inspirera andra, utan också en påminnelse om att vi alla har potential att växa och bidra till en ljusare framtid – både för oss själva och för världen. We Are Innocent Människan är av naturen en godhjärtad varelse. Ja, utan att överdriva kan man säga att människan, av sin natur, är välvillig och barmhärtig. Men personligheten formas av samhällets etablerade ideologier, kulturella normer och förvridna föreställningar. Denna process leder till att människans inneboende godhet undertrycks och ersätts med samhällets förväntningar. Det sociala trycket gör att etiska värden accepteras utan ifrågasättande. Så småningom börjar individen leva efter yttre normer, långt ifrån sitt sanna jag. I människans hjärta finns godheten kvar på djupet. Men med tiden täcks själen av religionens stela ramar, ideologiernas förtryckande språk och samhällets skeva domar. Detta täcke gör det svårt för individen att höra sin inre röst. Och ändå är människan, i sitt väsen, kapabel att känna rättvisa och förstå medkänsla. Men dessa känslor går ofta förlorade i det brus som skapas av en värld formad av tvång och yttre krav.
"Egentligen var vi alla en gång så oskyldiga, så vem kan förklara hur vi sedan blev så monstruösa och fördärvade?" (AFI) --- Tack så mycket, Ali Fikri Işık, för att du ställde denna viktiga och vackra fråga. Även om det i kurdiska ordspråket sägs att "însan şîrê xav vexwariye, bawerî pê nabe", vilket betyder människans natur innehåller vildhet (opålitlighet), och att man inte kan lita på människor, så tror jag ändå att varje människa från födseln är ren och "mänsklig". Ja, likt ett vitt, rent pappersark är dessa varelser från början oskyldiga och obefläckade. Men de förstörs och förvandlas till monster av de kulturella (dvs. traditionella), ideologiska (dvs. religiösa) och sociala (dvs. politiska) institutionerna i det samhälle de lever i. Idag är det mest destruktiva ideologiska institutionen för människan: religionen. Före religionens tid var det de traditionella och kulturella institutionerna, som formades under de hårda och krävande förhållandena i en vild natur, som förstörde människan. Nu är det dags att, med stöd av denna medvetenhet och kunskap, låta människan återskapa sig själv på en grund av mänsklighet och moral. Detta kan också kallas för en återstart av själen och sinnet (Core Reboot). |
______________ *** ______________
RUHSAL YENİLENME
İnsan hatalarını fark edebilmelidir
İnsan bazen kendini okumalı ve hatta yargılamalı.
Son aylarda, Budist bir toplulukta insanların nasıl yaşadıklarını yakından gözlemleme fırsatı buldum. Bu deneyim, Budizm'deki "insanlığın kaderi" konusuna olan ilgimi artırdı. Budist öğretilere göre, insanın nihai amacı, acıdan kurtularak farkındalık ve kendi çabasıyla karmayı aşarak aydınlanmaya (nirvana) ulaşmaktır. Bugün yoğun bir antreman sırasında daha derin bir şekilde düşünmemi sağlayan bir deneyim yaşadım. Kendimi büyük bir enerjiyle dolmuş hissettim ve dar tutma benk-presinde 65 kiloyu tam on iki kez zorlanmadan kaldırmayı başardım. Bu anın ortasında, insanlığın daha iyi bir gelecek yaratmak için "manevi bir yenilenmeye" ihtiyacı olduğu fikri aklıma geldi. Bu düşüncelerimi hemen spor salonunda not aldım ki sizlerle paylaşayım. Psikolojide bu fenomene "düşünce konsantrasyonunun ardından fikir patlaması" denir; zihinsel odaklanma ile fiziksel aktivitenin bir arada çalıştığı durumları ifade eder. Bu tür anlar, beden ve zihnin uyum içinde çalışarak yeni bakışaçılar yarattığını gösterir. Bu anlar, bireyin motivasyon kaynağı olup anlam ve amaç arayışında derinleşmeye rehberlik edebilir. Kendi deneyimim, beden ve ruh arasındaki derin bağlantıyı doğruluyor. Budizmde, farkındalığın ve içsel çalışmanın, yeni farkındalıklar ve değişimler yaratabileceği sıkça vurgulanır. Antreman sırasında yaşadığım deneyim, fiziksel aktivite ile zihinsel berraklığın birlikte çalıştığı bir "odaklanma atılımı" gibi hissediliyordu. Bu, Budizm'in farkındalık ve bireysel çaba yoluyla acıyı aşma ideallerini yansıtıyor. Günümüzde, pek çok insanın yoğun bir günlük hayatın içinde anlam ve denge aradığı bir dönemde, "manevi yenilenme" fikri her zamankinden daha önemli hissediliyor. Bu düşünceleri paylaşmak, sadece başkalarını ilham vermekle kalmaz, aynı zamanda hepimizin kendi potansiyelimizi geliştirip kendimiz ve insanlik ve dünya için daha parlak bir geleceğe katkıda bulunabileceğimizi hatırlatır.
Masumuz İnsan doğası itibarıyla iyi kalpli bir varlıktır. Ancak zamanla toplumun dayattığı dinî ideolojiler ve diğer çarpık, sapkın, bozulmuş toplumsal yargı sistemleri insanın özündeki iyiliği gölgeler. Bu dışsal etkiler bireyin düşünce yapısını şekillendirir, vicdanını bastırır ve zamanla insanı kendisi olmaktan uzaklaştırır. Oysa insanın iç sesi, adalet ve merhametle yoğrulmuş bir benliği barındırır.
'Aslında hepimiz bir zamanlar bu kadar masumken, sonra nasıl bu kadar canavarlaştığımızı, kirlendiğimizi kim izah edebilir'? (AFI) --- Bu önemli ve güzel soruyu sorduğun için çok teşekkürler Ali Fikri Işık kardeş: İzninle ben bu soruyu biraz daha açarak izah edeyim. Herne kadar kürdçe'de ''însan şîrê xav vexwariye, bawerî pê nabe'' yanî însan tabîatinda VAHŞİLİK (güvensizlik) vardır, insana güvenilmez denmişse de ben yine HER insanın doğuştan temiz ve "İNSAN" olduğuna inanıyorum. Evet, birer bembeyaz kağıt parçası gibi tertemiz ve masum bu yaratıkları ilk önce içinde yaşadıkları toplumun kültürel (yani töresel), ideolojik (yani dini) ve sosyal (yani siyasi) kurumları bozup canavarlaştırır. Bugün insanı en fazla bozan da ideolojik bir kurum olan dindir. Din öncesi çağlarda da vahşi tabiat şartları sürecindeki sert ve ağır yaşantı şekli boyunca oluşmuş töresel-kültürel kurumlar bozmuştur insanı. Şimdi bu bilinç ve bilgiler desteğinde insanın insanlık ve ahlak temelinde kendi kendini yeniden yaratması zamanıdır. Buna ruh ve mizacın yeniden başlatılması da diyebiliriz (Core Reboot).
|
Foundation For Kurdish
Library & Museum